วันที่ 25 มิถุนายน 2568 บรรยากาศที่ศูนย์ประสานงานพรรคประชาธิปัตย์ จังหวัดลพบุรี เต็มไปด้วยความเศร้าสลดและสะเทือนใจ เมื่อ นายนิพนธ์ ธาราภูมิ อดีตสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร และอดีตแกนนำคนสำคัญของพรรคในพื้นที่ ตัดสินใจ ปลดป้ายศูนย์ประสานงานฯ ที่ยืนหยัดรับใช้พรรคมานานกว่า 30 ปี พร้อมน้ำตาและหัวใจที่เจ็บปวด

 

ศูนย์แห่งนี้ไม่เพียงทำหน้าที่เป็นฐานการเมือง หากยังเป็น สัญลักษณ์แห่งความจงรักภักดีและความเชื่อมั่นในอุดมการณ์ประชาธิปัตย์ ของตระกูล "ธาราภูมิ" ซึ่งเริ่มต้นตั้งแต่ปี 2535 ที่นายนิพนธ์ได้รับเลือกตั้งเป็น ส.ส. สมัยแรก ก่อนส่งต่อบทบาทให้ นางสาวผ่องศรี ธาราภูมิ น้องสาว สืบทอดแนวทางการเมืองต่อมาอย่างมั่นคง

 

นายนิพนธ์เปิดเผยว่า “ไม่เคยคิดว่าจะมีวันนี้” วันที่เขาต้องยืนอยู่ต่อหน้าศูนย์ประสานงานที่ตัวเองสร้างด้วยความรักและศรัทธา แต่กลับต้อง ปลดป้ายออกด้วยหัวใจที่เจ็บปวด หลังจากรู้สึกว่า พรรคประชาธิปัตย์ในยุคปัจจุบัน “ละทิ้งอุดมการณ์” และ “ไม่ฟังเสียงสมาชิกพรรคและประชาชน”

 

นายนิพนธ์ ยืนยันว่า การตัดสินใจในวันนี้ ไม่ได้หมายถึงการทอดทิ้งอุดมการณ์ของพรรค แต่เป็นการ แสดงจุดยืนที่ชัดเจนว่า ไม่อาจร่วมทางกับผู้บริหารชุดปัจจุบันได้อีกต่อไป พร้อมประกาศว่า จะยื่นใบลาออกจากการเป็นสมาชิกพรรคในเร็ววันนี้

 

นายนิพนธ์กล่าวด้วยน้ำเสียงสั่นเครือว่า ตนยังคง รักและศรัทธาในผู้นำทางอุดมการณ์ของพรรคประชาธิปัตย์ อย่างนายชวน หลีกภัย และนายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ เสมอมา แต่ในวันนี้ ตนขอ “อำลา” และปล่อยให้ศูนย์ประสานงานแห่งนี้เป็นเพียงภาพความทรงจำของวันวาน

 

เหตุการณ์ครั้งนี้ สะท้อนแรงสั่นสะเทือนภายในพรรคประชาธิปัตย์ ที่ยังคงเกิด “การไหลออกของสมาชิก” อย่างต่อเนื่องในช่วงหลายเดือนที่ผ่านมา ท่ามกลางคำถามถึง ทิศทางและความชอบธรรมของผู้นำพรรคในยุคปัจจุบัน

 

ประชาธิปัตย์ ยังจะหยุดเลือดไหลนี้ได้หรือไม่ หรือจะต้องสูญเสียอีกกี่หัวใจที่รักและเคยฝากศรัทธาไว้กับพรรคแห่งนี้?